КУЛЧА ТАШЛА, ОЙМОМО!

Ой нурида мириқиб чўмилаётган терак баргларининг шитири Шоҳруҳ билан Равшаннинг суҳбатига куй басталаётгандек эди.

ИЧИНГДАГИ ЗАҲАРМИ Ё АНБАР?

Айни куннинг иссиғида кўчадан ҳориб келган чолнинг тану жони қуюқ сояда ўрнашган ҳовлидаги сўрига чўзилгач, ғоят ҳузурланди.

ПОЙАБЗАЛ ТОЗАЛОВЧИ

Басаваража КАТТИМАНИ

— Ботинка тозалаймиз! Ботинка тозалаймиз! 

МАЛҲАМ

Баъзи болалар каби Дилшод ҳам бирор ишни бажаришни истамаса, «эртага қиламан», деб баҳона қилар, эртаси куни эса ўзини бетобга солиб, турли баҳоналар тўқирди.

БИР ЮЗ ЎН ТЎРТ ЁШЛИ БАХТЛИ МОМО

ҳаёт альбомини варақлаганда...

Пошша момони Қилчиноқ қишлоғида ҳамма яхши кўради. Бир асрдан ортиқ яшаб, ҳаётнинг аччиқ-чучугини татиган момонинг олдига маслаҳат сўраб келувчилар бисёр.

ОҚИБАТ

Ҳаким НАЗИР

Азиза хола айвон тўридаги ўринда чўзилиб ётганди. Тепасида қўшниси Лазокатхон пайдо бўлди. Ўзига оро бериб, ясаниб юрадиган бу лобар, қувноқ аёлнинг йўсини бўлакчароқ, феъли айниганроқ эди.

Митти ҳикоялар

Нодирабегим ИБРОҲИМОВА

Улуғ момо

Улуғ момом... Чаккасига райҳон тақиб, доимо самимий чеҳра билан юрар эдилар. Биз қишлоқ шевасида табаррук бувимизни «катта» деб атардик. Болалигимизда ёнларига боришга ошиқардик...

ОНА МУШУК

Мушугимиз  болалади. Тўртта мушукчанинг бир ҳафтада кўзлари очилиб, у ёқ-бу ёққа юрадиган бўлиб қолди.

ЭРКАКНИНГ БИР КУНИ

Муродбой НИЗАНОВ

Ёши элликлар чамасидаги Эркак киши раҳбарининг топшириғи эсига тушиб, ҳар кунгидан эртароқ ишга отланди. Ўзи туни билан яхши ухлолмай, тонгга яқин кўзи илинган эди.

БЕГОНА ШАМОЛ

Бир куни мактабимизга чиройли ва дид билан кийинган янги муаллим келди. Айтишларича, чет элдаги нуфузли университетларнинг бирида ўқиган экан.

Ёзувчига айланган қашшоқ болакай

Чарльз ДИККЕНС

XIX аср бошларида Лондонда бир ёш йигит келажакда ёзувчи бўлиш иштиёқи билан ёниб яшарди. Тақдири ва атрофдаги барча нарсалар орзусига эришишда тўсиқ бўлиши уни ташвишга соларди.  Бунинг яна бир сабаби отаси қарзларини тўлай олмагани туфайли қамоққа маҳкум қилинган эди.

НАЖОТКОР

Фарзандсизлик ҳар иккисини ҳам қийнаб юборди. Аёл ўзини қанотсиз қушдай ҳис қилади. Эрини-ку, айтмаса ҳам бўлади. Ортингда қоладиган изинг, айтолмаганингни айтадиган сўзинг, сен оламдан ўтгач, чироғингни ёқадиганинг бўлмаса, яшашдан не маъно?

ҚОР ТАФТИДАГИ ИЛИҚЛИК

Ташқарида совуқ. Қиш изғирини табиатни тобора ҳолсизлантириб, қимирлаган жонни иссиқроқ жойга қочмоққа мажбурлайди.

ТЕЛБАНИНГ САВОЛИ

Қишлоғимизда ёши қирқ-қирқ бешлар атрофидаги бир одам бўларди. Ўзи телбасифат (бошқача аташни билмадим), доим кўча чангитиб юрган болалар билан ўйнар, алламбалоларни ғўлдираб, ёшига ярашмайдиган қилиқлар қиларди.