Судя:

— Нега сиз нуқул кундуз куни ўғирлик қилгансиз?

Айбланувчи:

— Кечаси кўп пул билан юришга қўрқаман-да!

— Табиий офат туфайли уйингиз вайрон бўлгани ростми?

— Ҳа, биз бошпанасиз қолдик. Бирон ёрдам берасизларми? Сиз суғурта ширкатидан бўлсангиз керак-а?

—Йўқ, мен мухбирман, биз ахборот берамиз.

— Даврон, даданг туғилган кунингга ни­ма совға қилди?

— Тўртта рогатка!

— Ёлғон гапирма!

— Алдамаяпман, устоз! Қишлоқда менинг дадамдан бошқа ойнасоз уста йўқ!

Шифокор ҳузурига кирган бемор:

— Доктор, мен жигар билан келган эдим…

— Жуда соз, — деди шифокор. — Қани, беринг, айниб қолмасидан музлатгичга солиб кўяйлик!

Профессор:

— 1564 йили нима бўлган?

Талаба:

— Шекспир туғилган.

Профессор:

— 1565 йилда-чи?

Талаба:

— Шекспир бир ёшга тўлган.

Йўл ёқасида катта эълон тахтаси турибди ва унда катта-катта ёзув бор: «Ҳайдовчи, оқ йўл!»

Худди шу тахта ўрнатилган устуннинг пастроғида кичикроқ эълон: «Кўприк бузиб ташланган».

— Иккала тишингиз ҳам қаттиқ шамоллаган. Олиб ташлаш керак.

— Қанча бўлади?

— Бир юз эллик минг.

— Икки дақиқада бир юз эллик минг тўлайманми?

  — Хоҳласангиз, жуда секин-секин суғуришим мумкин.

— Мен устингиздан шикоят қиламан! Куяга қарши берган дорингиз ҳеч нарсага ярамас экан. Куя уни ҳузур қилиб еяпти.

— Унда ҳаммаси жойида экан. Куя дорини ейиш билан банд бўлса, кийим-кечак билан мутлақо иши бўлмайди.

— Менга қара, оғайни, мендан юз минг сўм қарзинг борлиги эсингдами?

— Эсимда. Мана, қара, ён дафтаримга катта-катта ҳарфлар билан ёзиб ­қўйибман.

— Кўрдим.

— Агар шунақа эслатавериб жиғимга тегаверсанг, умуман ўчириб ташлайман.

Суғурта агентлигида:

— Айтинг-чи, хизматингиз ишончлими, тўловни вақтида тўлайсизларми?

— Албатта. Мана, масалан, ўтган ҳафтада бир эркак тўққизинчи қаватдан йиқилиб тушди. У иккинчи қаватга етгунча биз хотинига суғурта пулини тўлаб бўлдик.

Касалхонада ётган икки эркак суҳбатлашмоқда.

— Касалхонага қандай тушиб қолдингиз? — сўради бири иккинчисидан.

— Томдан йиқилиб тушдим.

— Минг лаънат! Сен экансан-да менинг бошимга тушган!!!

«Маршрутка»да кетаётган йўловчилардан бири ҳайдовчига дебди:

— Ана шу тўхтаб турган «Matiz»нинг орқасида тўхтатиб юборинг!

Шу заҳоти «Matiz» юра бошлабди. Ҳайдовчи йўловчига қараб:

— «Matiz»нинг ортидан қувлайверайми? — дермиш.

Қишлоқдан келган икки йигит шаҳар автобусига чиқиб, ҳайдовчидан сўраётганмиш:

— Шу автобусда Жисмоний тарбия институтига бора оламанми?

Ҳайдовчи:

— Йўқ, — дебди.

— Мен-чи, мен бора оламанми? Ҳужжат топширишим керак эди-да, — дермиш иккинчиси.

Судья хотини чўкиб кетган эркакни сўроқ қилмоқда:

— Нега хотинингизни чўкиб кетаётганини била туриб, қутқаришга шошилмадингиз?

— Мен уни чўкаётганини билмадим. Ҳар доимгидек бақирди-да!..

Бемор ётган палатага кирган врач, унга қараб:

— Сиз ўлим тўшагида ётибсиз... — деса, бемор сакраб ўрнидан туриб:

— Дарров тўшагимни алмаштиринглар-чи, — дермиш.